Epitheta

.

Epitheta,

Sinds ik opnieuw, na zes jaar, deel uitmaak van de Kuurnse gemeenteraad maar nu als oppositielid, kreeg ik al enkele epitheta op gekleefd. Ik moet zeggen dat, toen ik van 2007 tot 2012 in de gemeenteraad zetelde als lid van de meerderheid, in de verhouding meerderheid versus oppositie nogal wat veranderd is. Het gevoel overheerst dat de oppositie in elke besluitvorming zou moeten meestappen en akkoord gaan met de meerderheid, zo niet ontstaat een onaangename frictie waar ook schelden niet verboden is.

Toen de meerderheid na de voltooiïng van haar meerjarenplan fier als een pauw naar de pers stapte om met veel bombarie haar pasgeboren baby voor te stellen, vooraleer dit ter goedkeuring werd voorgelegd aan de gemeenteraad, vonden wij dat een misprijzen voor de democratie. We hebben dat toen met verve benadrukt  ter zitting. Toen werd ik Veldeman de demagoog. Zeg nu zelf wie is er meer demagoog, hij die naar de pers stapt om de bevolking warm te maken voor zijn plan (fijntjes verzwijgend dat er een belastingsverhoging aan gekoppeld wordt) dan wel hij die in het orgaan waar hij verkozen is door de bevolking om te waken over goed bestuur, de malgoverno aan de kaak stelt.

De meerderheid was ondertussen warm gelopen voor het idee om bij  elk beleidsdomein een icoon in de vorm van een persoon te scheppen. Er werd een tijd later gevraagd aan elk gemeenteraadslid om bij een dergelijk icoon een selfie te gaan maken voor een persmoment. Aangezien wij Nieuw Kuurne het meerjarenplan afgekeurd hadden, leek het ons vanzelfsprekend dat wij daar niet op ingingen. Ik kreeg er een epitheton bij: Veldeman de cynicus. Nu moeten ik zeggen dat ik, als  ik in mijn hoedanigheid van arts van cynisme verweten zou worden, ik  dit als een van de ergste verwijten zou vinden die men aan een arts kan toeschrijven. Ik heb cynisme bij artsen gezien, zowel huisartsen als specialisten ! Die artsen beschouw ik als publiek gevaar ! Ik heb er mij nooit aan bezondigd ! Hier ging het dus wel over een politieke stellingname: mijn houding tegenover cynisme is hier dezelfde.

Meer recent was het weer prijs. Mijn goede vriend Francis Watteeuw meende mij in het dispuut van verharding van de Kuurnse bodem te moeten wegzetten als Veldeman de communist, nieuw epitheton. Eerlijk gezegd kwam dit niet binnen als affront. De ideeën van Hegel en Marx waren in hun tijd waardevolle denkpisten. Zelfs met Lenin kan ik een eind meegaan, jammer genoeg had hij nogal wat bloed aan zijn handen, maar voerde in Rusland de volledige emancipatie van de vrouw door ! Man en vrouw evenwaardig. Stalin heeft zodra hij de macht genomen had, deze goede beslissing terug ongedaan gemaakt. Spijtig dat de stroming van het communisme dan door gewetensloze dictators als Stalin en Mao misbruikt is geworden, om meedogenloos te heersen en massa’s mensen te doden, folteren of op te sluiten. Dit naar aanleiding van steeds nieuwe verkavelingen die de Kuurnse grond en verharden en insijpeling van regen in de bodem verhindert. De Kuurnse grond is 37% verhard, het allerhoogste in Vlaanderen. Recent zag ik op TV een reportage over Roeselare waar men er zich over beklaagde dat er 30% verharding was en men zich serieuze zorgen maakte, het gemiddelde in Vlaanderen is 16%. Die paar stukjes  groen in het centrum en het stuk aan de school van GO, zullen het tij niet doen keren.

Ja, we moeten er ons zeker vaststellen: O tempora, o mores !

Geert Veldeman